به اين داستان قرآنى كه از آيه 14 تا 16 سوره حديد اقتباس شده توجه كنيد :
وقتى كه روز قيامت مى شود منافقين (اعم از زن و مرد) در تاريكى ظلمانى قرار مى گيرند، دست نياز به سوى مؤمنان دراز كرده و از آن ها مى خواهند كه به آن ها توجه نموده و از نورشان ، آنها را بهره مند سازند. مؤمنان در برابر اين درخواست ، به آنها مى گويند: به گذشته خود (دنيا) برگرديد و روشنائى را از آن جا به دست آوريد ، اما بين ايشان ، ديوار بزرگى است و آن ديوار ، دروازه اى داردكه درون آن ، بهشت است و بيرون آن عذاب دوزخ مى باشد ،به اين ترتيب آنها در آن تنگنا به سوى دوزخ روانه مى شوند و راه بازگشتى نيست و حتى به درون نيز راه ندارند.
منافقان به مؤمنان رو كرده و مى گويند: مگر ما با شما در دنيا نبوديم ؟ مؤمنان در پاسخ آنها، پنج مطلب را به ترتيب زير مى گويند كه اين پنج موضوع مربوط با انحراف عقيدتى و عملى آنها است :
- 1. جسم شما با ما بود اما در باطن منحرف بوديد و خود را به هلاكت افكنديد.
- 2. شما در انتظار شكست پيامبر و اسلام به سر مى برديد.
- 3. شما در شك و ترديد بوديد و ايمان به خدا و معاد نداشتید .
- 4. آرزوهاى باطل ، شما را از درك حق بازداشت و آلودگى درونى داشتيد .
- 5. مغرور بوديد و فريب القائات شيطان را خورديد.
تا اينكه مرگ فرا رسيد و امروز جايگاه شما ، دوزخ است كه بد جايگاهى است و از شما فديه براى نجات قبول نمى گردد
نظرات شما عزیزان: